Bejelentkezés: Jelszó:
Megjegyzés
Jelszó nem működik, vagy elfejetted??
A webhely Google-cookie-k segítségével nyújtja a szolgáltatásokat, szabja személyre a hirdetéseket és elemzi a forgalmat. Emellett a felhasználási adatokhoz a Google is hozzáférhet. A webhely használatával elfogadod a cookie-k használatát.

Elfogad Elutasít Több információ mutatása

Nincs bejelentkezve | Belépés | Regisztráció


Ikarus 260.04 #2946

Adatok

Teljes névIkarus 260.04
(Ikarus) (Rába D2156HM6U 141kW/192HP 10350cm3) (Csepel ASH-75-2(5)) 20/100 [2-2-2] (1981-1985)
VIN-szám260.04.4677.82
Gyári szám
Épült1982
Selejtezve1997
Felújítások
1990Ikarus 280.T4
(MZK Warszawa) (Rába D2156HM6U 141kW/192HP 10350cm3) (Csepel ASH-75-2(5)) 35-160 [2-2-2-2] (1988-1992)
Tulajdonosok
19831994MZK Warszawa
19941997MZA Warszawa
Regisztárciós adatok
Beszerzés éve Selejtezés éve Rendszám
19831997WAA 949U
Jármű adatok
Beszerzés éve Selejtezés éve Jármű száma
19831990812 / MZK Warszawa
199019942946 / MZK Warszawa
199419972946 / MZA Warszawa
Egyéb információ
NG 01.1990

Fotók

31 március 1995 - Warszawa, ul. Sobieskiego, przystanek przy Instytucie Psychiatrii i Neurologii. Ikarus pięć lat po przebudowie na przegubowca; dwa lata przed kasacją. Ze względu na niską jakość warszawskich napraw głównych końca lat 80. i początku 90., autobusy już kilka lat po remoncie wyglądały, jakby żadnej naprawy nie przechodziły. Chociaż przebudowy "solówek" na 280 miały miejsce od 1988 do 1991 roku, autobusy wciąż miały w dokumentach wpisane lata produkcji oryginalnych 260.04, z których powstawały. Tych kilka czynników sprawiło, że w drugiej połowie lat 90., przy licznych dostawach nowego taboru, większość "składaków" serii 280.T4 została zakwalifikowana do kasacji, a tylko kilka sztuk przetrwało do około 2000 roku, przechodząc w międzyczasie kolejne NB. Foto: P. B. Jezierski.
Szerző: zadzior

Hozzászólások: 1

14 április 1995 - Warszawa, ul. Herbsta.
Szerző: Kelly
newser
Hozzászólások: 3

12 május 1995 - Warszawa, ul. Nowy Świat / rondo gen. Charles’a de Gaulle’a. Ikarus 280.T4, upstrzony podczas punktowych napraw blacharskich różnymi odcieniami czerwieni, w trakcie obsługi linii ekspresowej, łączącej Wilanów z Bemowem-Lotniskiem. W oczy rzuca się chromowana atrapa. Od 2002 roku na środku ronda stoi sztuczna palma projektu Joanny Rajkowskiej. Oblepioną billboardami szczytową ścianę kamienicy w tle, zajmowanej przez Wydział Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, dwadzieścia lat później zasłonił wąski i długi, wciśnięty między nią a dawny Gmach Główny Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, biurowiec Nowy Świat 2.0. Nieco wcześniej, bo już w 1996 roku, inny biurowiec - Holland Park - powstał na widocznej w tle zadrzewionej działce przy placu Trzech Krzyży, stwarzając tym samym jego wschodnią pierzeję. Wrócę do Domu Partii: gmach powstawał od roku 1948 do 1951 (oddany został do użytku 1 maja 1951), jako główna siedziba KC PZPR. Budowano go oficjalnie ze składek członkowskich; w praktyce - z budżetu państwa i sprzedaży tzw. "cegiełek". Jego projekt, wyłoniony w wyniku ogłoszonego w 1947 roku konkursu, przygotował zespół złożony z architektów nurtu modernistycznego, tzw. „Tygrysów”: Wacława Kłyszewskiego, Jerzego Mokrzyńskiego i Eugeniusza Wierzbickiego. Nie obeszło się bez problemów: już w czasie budowy zaproponowany styl budynku, niezgodny z obowiązującą w latach 1949-1955 doktryną, został skrytykowany przez środowiska architektów i planistów partyjnych, co wymogło na "Tygrysach" doprojektowanie ostatniej, wycofanej kondygnacji w stylu "narodowym w formie i socjalistycznym w treści". Od strony parku Na Książęcem zaprojektowano najbardziej reprezentacyjną elewację budynku, z długimi tarasami. W założeniu projektantów, to ona miała być frontem budynku. Widoczne bowiem na drugim planie kamienice przy ul. Nowy Świat 4 i 6 (u zbiegu z ul. Książęcą) według planów Biura Odbudowy Stolicy miały zostać wyburzone, celem zwiększenia powierzchni parku Na Książęcem, wzdłuż ul. Książęcej do ul. Nowy Świat. Na jego terenie miały się znaleźć amfiteatr i szeroki, kamienny plac z trybuną honorową, na którym odbywać się miały defilady, parady, pochody i uroczystości państwowe. Długie i szerokie tarasy miały umożliwić partyjnym dygnitarzom dogodną obserwację tych wydarzeń. Plany BOS-u zostały jednak odroczone z powodu zakwaterowania w kamienicach przy Nowym Świecie 4 i 6 rodzin funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa, a po czterech latach całkowicie zarzucone ze względu na - podjętą w Moskwie - decyzję o budowie Pałacu Kultury i Nauki wraz z Placem Defilad. Skutkiem tych decyzji niedoszły front budynku jest obecnie najbardziej zasłoniętą jego ścianą. Materiał do budowy kamiennych schodów wokół gmachu KC PZPR - granitowe płyty - pozyskano z rozbiórki Mauzoleum marszałka Paula von Hindenburga (niem. Tannenberg-Denkmal), wybudowanego w latach 1924–1927 pomiędzy Olsztynkiem i Sudwą. W lipcu 1990 roku, decyzją ówczesnego premiera Tadeusza Mazowieckiego, dawny "Dom Partii" wynajęto Giełdzie Papierów Wartościowych, a dochód z wynajmu przeznaczono na projekt i budowę nowej Biblioteki Uniwersyteckiej UW przy ul. Dobrej na Powiślu. Po oddaniu do użytku nowego biurowca Giełdy przy ul. Książęcej, gmach KC PZPR adaptowano na Centrum Bankowo-Finansowe "Nowy Świat", a w dniu 16 listopada 2009 roku obiekt (z uwzględnieniem oryginalnych wnętrz) wpisano do rejestru zabytków. W latach 2014-2015 przeprowadzono skomplikowaną operację budowy trzykondygnacyjnego parkingu podziemnego pod istniejącymi fundamentami zabytkowego już gmachu, bez konieczności choćby częściowej rozbiórki budynku. Foto: P. B. Jezierski
Szerző: zadzior

Hozzászólások: 6

október 1995 - Warszawa, ul. Czerniakowska. Wyjazd z Chełmskiej na 172.
Szerző: Nodzyk

Hozzászólások: 1


Phototrans

Országok:
Gyártók:

Felhasználó statisztikája:
Online: